حضانت فرزندان بعد از فوت پدر

حضانت فرزند چیست

 حضانت به معنای نگاهداری و مراقبت جسمی ، روحی ، مادی و معنوی فرزند یا فرزندان و تعلیم و تربیت آن‌ ها است . حضانت جدای از ولایت و قیمومت است و فارق از بحث مالی و تامین هزینه های فرزندان که وظیفه پدر است حضانت از فرزند تنها حق پدر و جد پدری نخواهد بود . به موجب ماده 1168 قانون مدنی حضانت هم حق و هم تکلیف والدین است .

یعنی این که هم پدر و هم مادر حق دارند حضانت و سرپرستی کودک خود را به عهده گیرند و قانون جز در موارد استثنایی و عدم مصلحت طفل نمی‌تواند آن ها را از این حق محروم کند . از طرف دیگر پدر و مادر مکلف هستند تا زمانی که زنده هستند و این توانایی را دارند ، از فرزند یا فرزندانشان نگهداری کنند و آن ها را تربیت کنند  ، دختر و پسر بودن فرزند در این حق تفاوتی ایجاد نخواهد داشت.

در حضانت آنچه از همه مهم تر است مصلحت کودک است و به این ترتیب قانون ابتدا مصلحت فرزند را در نظر می‌گیرد و سپس به حق پدر و مادر برای نگهداری و حضانت فرزند توجه می کند . در چنین حالتی که اولویت با مصلحت فرزند است ، اگر مصلحت طفل ایجاب کند که پیش هیچ یک از والدینش نباشد ، دادگاه خانواده رأی می دهد که کودک به شخص ثالثی سپرده شود .

نکاتی که در مورد حضانت وجود دارد این است که :

به موجب ماده 1172 قانون مدنی ، پدر و مادر مجبورند در مدتی که حضانت طفل به عهده آن ها است ، از فرزند یا فرزندان دختر و پسرشان مراقبت کنند و حق ندارند از نگاهداری امتناع کنند . در صورت امتناع والدین از حضانت ، قاضی دادگاه به تقاضای قیم یا آشنایان طفل و حتی اشخاص دیگر با تقاضای دادستان والدین طفل را مجبور به نگاهداری می‌کند . در صورتی که اجبار آن‌ها به حضانت ممکن یا مؤثر نباشد ، دادگاه تکلیف نگهداری و حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد ، به خرج مادر تأمین خواهد کرد .

طبق ماده 1174 قانون مدنی، هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست ، حق ملاقات طفل خود را دارد . بنا به این ماده ، هرکدام از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فاسد بودن مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود .

حضانت فرزند یا فرزندان مشترک دختر و پسر بعد از فوت پدر با مادر است ، اگر ماد‌ر از لحاظ اخلاقی و صلاحیت شخصی و مالی مشکلی برای نگهد‌اری از فرزند‌ان ند‌اشته باشد‌ .

حضانت فرزند بعد از فوت پدر

بر اساس ماده 1171 قانون مدنی " در صورت فوت یکی از ابوین ، حضانت طفل با آن که زنده است خواهد بود ؛ هر چند متوفی پدر طفل بوده و برای او قیّم معین کرده باشد " . بر اساس این ماده ، در صورتی که حضانت کودک با پدر باشد و پدر فوت کند ، در صورتی که مادر کودک زنده باشد ، حضانت طفل بر عهده مادر خواهد بود ، نه هیچکس دیگر . حتی در صورتی که پدر قیّم تعیین کرده باشد و یا در موردی هم که بعد از فوت پدر ولایت با جدّ پدری باشد ، باز هم حضانت کودک با مادر خواهد بود . بنابراین ، در صورتی که پدر کودک فوت کرده باشد ، پدر بزرگ کودک یا قیّمی که از طرف پدر تعیین شده بود ، صلاحیت بر عهده گرفتن حضانت کودک را نخواهند داشت . بلکه حضانت بر عهده مادر است .
البته این موضوع یک استثناء دارد و آن هم این است که مادر از صلاحیت اخلاقی لازم برای بر عهده گرفتن حضانت برخوردار نباشد که در این صورت دادگاه به تقاضای نزدیکان طفل ، قیّم طفل یا تقاضای رئیس حوزه قضایی ، در خصوص حضانت طفل تصمیم مقتضی را می گیرد و ممکن است حضانت را از مادر سلب کند . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد سلب حضانت کلیک کنید .